Friday, February 6, 2009

Sana...


Ating sariling panahon ing LUGUD… Minsan, bigla pag dadatang… Minsan malabat bayu maging keka… Madalas ali sasarian… Madalas panayang malambat.. Pero keng pamanenaya keng LUGUD.. . Hanggang kapilan tang Sagli NAMU...
Kaibat na ning hundred years, sana aku na itang para keka, itang babaing luguran mu, itang babaing ipaglaban mu, itang babaing buri mung akit bayu ka matud, itang babaing buri mung akit kagising mu, itang babaing abe mu ali mu keng saya lalu na keng lungkut, itang babaing pagkatiwala me ing sarili mu, itang babaing dinan mung pagkakataun para luguran nakang tapat at busilak. Datang man ta o ali, masaya ku na meging part naku ning bie mu... Masaya ku at apakit ku keka ing nanung atsu keng pusu ku... aparamdam ku makananu dakang kaluguran... nung makananu dakang hangaan, makananu katas lawe ku keka.. sobrang salamat kakung prinsipe... IKA ing SAYA ku, LAKAS ku, at LUGUD ku...

Ikaw na ang may sabi
Na ako’y mahal mo rin
Ang sinabi mong
Ang pag-ibig mo’y
‘di magbabago
Ngunit bakit sa tuwing ako’y
lumalapit ika’y lumalayo
Puso’y laging nasasaktan
pag may kasama kang iba
‘Di ba nila alam
Tayo’y nagsumpaan
Na ako’y sa iyo
Ika’y akin lamang
Kahit anong mangyari
Pag-ibig ko’y sa ‘yo pa rin
Kahit ano pa
Ang sabihin nila’y ikaw pa rin
Ang mahal
Maghihintay ako kahit kailan
Kahit na
Umabot pang ako’y nasa langit na
At kung ‘di ka makita
Makikiusap ka’y Bathala
Na ika’y hanapin, at sabihin
Ipaalala sa iyo
Ang nakalimutang sumpaan
Na ako’y sa iyo
At ika’y akin lamang
Lamang …

No comments:

Post a Comment